Өнгөрсөн үе бүхэн надад дурсамжаар дүүрсэн энэ
л үүрч байгаа ногоон үүргэвчтэй цүнх шиг л санагдах шиг. Би энэ
цүнхтэйгээ ажилдаа явах болгонд л үүрээд явдаг. Хаана ч хэзээ ч энэ цүнхээ мартаж
байгаагүй. Хүссэн хүсээгүй бид цүнхээ үүрсээр л байдаг. Дасчихж дээ одоо ч
. Шинэ цүнх барина гэхээр нэг өөр мэдрэмж төрөх шиг. Хуучин
цүнхтэйгээ явж байхад хуучин бүхий л дурсамж бүхэн энэ цүнхэн дотор
байгаа юм шиг.
Тэр дурсамж бүхнээ эргэн санан санагалзах шиг. Муу сайн олон дурсамжтай тэмдэглэлийн дэвтэр ном бүхэн энэ дотор яваастай. Гэхдээ алийг нь гаргаж унших вэ гэдэг нь чухал. хүсээгүй зүйлээ хийх үед минь , хэн нэгэнд гомдох үед минь хэн нэгнийг гомдоох үед минь, өөрийгөө харааж зүхэж буруутгах үед , гэмшиж гутрах үед ч тэр.
0 comments:
Post a Comment