САРуулаа

Галт тэрэгчний амьдрал ...өглөөнөөс..өдөр.. өдрөөс.. орой.. оройноос.. шөнө хүртэл... хаа хүрэх нь мэдэгдэхгүй хаа очих нь мэдэхдэхгүй энэ галт тэрэг... ар араасаа ирэх  галт тэргийн дуу хангинах чимээн дуунаар хүмүүс яааран сандчина яван.. явсаар...нааш цааш холхилдох тоосонцорууд... дүржигнэсэн дуутай энэ галт тэрэгнүүд ар араасаа дүнгэнэсээр л... зогсоол дээр ирцгээнэ.. хүн бүр суудал.. суудал дээрээ сууцгаах..хавчигдмал жижигхэн зайнууд... суусан  газар бүртээ хачиг жигтэй үнэртэнгүүд... сонин сэтгүүл эргүүлдэн суух тэр нэгэн хүн... сэрүүцэн сэвэн суух... нялх нойтон хүүхэдтэй авгайчуул...

Бухимдсан харцнууд.. бараа найиаандаа шартссан панзчид...Үүрэглэн суух хөгшид эмээ өвөө наруудын царай...амьсгалах аргаггүй.. амьсгаа давчдах аргаггүй вагончик... аагтай цай үнэртээд байна уу гэлтэй.. миний аялалын нэг өдрийн нүүр төрх... ийнхүү эхэллээ.. хөл.. хөлийн дор орцгоох навчисууд хөглөрөнө...миний бие бусад хүмүүсүүдийн адил... хаа хүрэх нь мэдэгдэхгүй...хаа нэгтрүү очих гэж...төмөр замын буудал дээр зогсоно...

Хүүхэд байхад л аав ээжтэйгээ хамт Орос улс руу Иркутск явдаг байж дээ .. одоогоос хэдэн жилийн өмнө юм дээ.. бараг мартаж..  ганцаараа явж байх нь ээ...ганц хоёр зуу татас хийгээд л...эрх чөлөөгөө эдлээд байгаа юм уу гэмээр...эсвэл үгүй ч юм уу.. мэдэхгүй... амьдрал гэдэг сонин юм шүү... архи .. архи гэж.. уусаны дараах хүмүүс бидний ааш занг сайхан болгочихдог .. энэ архи уу...хүнийг хөөрхөн ааш зантай болгочихдог энэ архи уу... ахиж хэзээ ч энэ хар усыг уухгүй юм шүү гэсээр байгаад л.. эргээд л уучихдаг энэ зан гэж... НАМ УУНА...энэ нэртэй охиныг бодохын... нам уухын.. шалтгаанууд ..тоочоод барахгүй.. гэр бүл салалт.. хайр сэтгэл нь бүтээгүй ...үхэл хагацал .. эдгэрэшгүй өвчин зовлон гээд л... хэлээд баршгүй байх... амьд явсных мөнгөн аягнаас ус ууна аа гэдэг шиг.. мөнгөн аягнаас шимэн уухад ямар байдын бол...

 Архи уусны маргааш нь толгой хагарах шахам л огиудас хүрдэг тал байдаг шүү... Архи уухаараа ч яасан ч баян болчихдгын бүгд л мөнгөтэй болчихдог...  Архи уухаараа л хүн тэгээд л зовж шаналсан бүхнээ ил гаргах.. уйтгар гуниг бүрийгээ яриад л ор  манараад л мангартах шахуу л унаж тусатлаа л тас үсэртлээ  Нам уухын... Өө тэгээд  аян замд явахыг хэлэх үү... хаалга үүдээр орж гарсан хүмүүс .. холхилдсоор л... унтаад ирэхэд хамаг бие хөдлөх тэнхэлгүй л босох дургүй л орондоо .... бараг л шартссан гэмээр болжаан биш үү.. ганц өдрийн уулт даахгүй ямар юмны шарталт байх уу дээ ..айн..тийм үү...өө тэгээд л энэ хавийн  хүмүүсүүдийн үнэр танар гэж байна аа байна... угаар... Уусаны маргааш нь уухгүй дээ уухгүй гээд л ..өөдгүй хар усыг жигшиж байна гэсэн шиг...

өсгөлөн ходоодоо  гоймонгоороо хуурна... хайран ходоод...өнгөтэй өнгөггүй энэ амьдралын амттан шимттэн бүр  нүдэнд минь гэрэлтэх шиг... ер нь уусаны маргааш нь элдэв юмс бодогдоостой айнн.. энэ архийг хэн гэгч нь анх гаргасын болоо айнн.. гэж.. Нэг л мэдэхэд өөрийнхөө энэ сэтгэлээн тайтгаруулах гэж Сар уучихлаа гэж үү.. эсвэл үгүй бололтой... Саруул ..гэдэг нэртэй тэр л охин.....урт аян замын уртад архи гэж хоол болохгүй атал... уулга алдан байж архи чамайг хамгийн түрүүнд юунд дурланам гэж бодох шиг...уу уу гэж архи намайг шахаагүй атал..

 Уг нь намайг ээж минь архиар угжаагүй лавтай билээ.. юунд ингэтлээ энэ архийг сонирхоно вэ... Хогийн ..хөсрийн.. бодлууд.. ар араас. бодогдуулсаар л...галт тэрэг урагш явах тусам ойртсоор л төмөр замын дуу дүнжигэнээд л... тэр нэгэн хүнтэй уулзах гэж яасан ч догдолдын.. сүүлдээ сандраад байгаа юм уу гэмээр... архи гэдэг савнаасаа бусдыг ар араасаа уриалан дуудагч юм уу .. гэх шиг... саруул ухааныг минь булингартуулагч эд..... цаашаа явсаар л..  хаа хүрэхийн харах гэж...